سال 10، شماره 24 - ( زمستان 1399 )
جلد 10 شماره 24 صفحات 62-43 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sadeghian H, Khalili A, Nayeri fallah S. Cultural Landscape Components of Abbasabad city of Mazandaran. mmi 2020; 10 (24) :43-62
URL: http://mmi.aui.ac.ir/article-1-759-fa.html
URL: http://mmi.aui.ac.ir/article-1-759-fa.html
صادقیان هانیه، خلیلی اکرم، نیری فلاح سیامک. مؤلفه‌های شکل‌دهنده منظر فرهنگی شهرستان عباس‌آباد مازندران. نشريه علمي مرمت و معماري ايران. 1399; 10 (24) :43-62
هانیه صادقیان1 
، اکرم خلیلی* 2، سیامک نیری فلاح3
، اکرم خلیلی* 2، سیامک نیری فلاح3
1- کارشناس ارشد معماری، مرکز تحقیقات مهندسی کیفیت، دانشگاه آزاد اسلامی استان مازندران، واحد نور، ایران
2- استادیار گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی استان مازندران، واحد نور، ایران ،a_khalili@iaunour.ac.ir
3- استادیار گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی استان مازندران، واحد نور، ایران
2- استادیار گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی استان مازندران، واحد نور، ایران ،
3- استادیار گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی استان مازندران، واحد نور، ایران
چکیده: (3091 مشاهده)
چکیده
رابطه متقابل انسان و محیط را می‌توان بسترساز ظهور مکان رخدادهای اجتماعی تلقی نمود. منظر فرهنگی، حاصل برآیند طبیعت، فرهنگ و تاریخ در گذر زمان، دربردارنده ارزش‌های فرهنگی-طبیعی است که تعامل میان انسان و طبیعت در طول تاریخ را نشان می‌دهد. از این‌رو، گسست رابطه انسان و محیط را می‌توان ناشی از عدم توجه کافی به منظر فرهنگی به‌عنوان عامل شکل‌دهنده ارتباط ادراکی دانست.
اهداف این مطالعه به ترتیب شامل؛ شناسایی مؤلفه‌های شکل‌دهنده منظر فرهنگی مورد مطالعه و یافتن جنبه‌های مجهول ارزش‌های ماهیتی منحصر به‌فرد این مؤلفه‌ها در منطقه انتخابی هستند.
پژوهش حاضر با پارادایم تفسیرگرایی، دارای ماهیت نظری-کاربردی بوده که با رویکرد کیفی و راهبردهای ترکیبی شامل؛ مطالعه موردی و مطالعات تاریخی تطبیقی، طراحی شده است. راهبرد نمونه‌گیری در داده‌های میدانی غیرتصادفی هدف‌دار بوده است. روش گردآوری داده‌ها در این مطالعه، به صورت میدانی (شامل مصاحبه با 13 نفر از متخصصان بر اساس اصل اشباع) و کتابخانه‌ای بوده است. یافته‌های حاصل از این فرآیند به انضمام تحلیل محتوای مستندات راهبرد مطالعه تاریخی-تطبیقی، منتج به استخراج یافته‌های پژوهش شدند.
طراحی فضای شهری بر اساس منظر فرهنگی، با ایجاد تجربه‌ای جدید از منظر شهری، در نقش یک محرک، کنش‌های اجتماعی را به همراه دارد؛ بدین معنی که زندگی اجتماعی در شهر‌ها و درهم‌تنیدگی ذهنی مردم با شهر، متأثر از مناظر فرهنگی به‌کار گرفته‌شده در مکان‌های شهری بوده که منجر به ارتقای احساس تعلق و مانایی این حس در فرآیند تغییر نسل‌ها خواهد شد. از سوی دیگر، پرداختن به کیفیات فیزیکی اثرگذار در محیط مانند؛ مقیاس، فاصله، زمان و شرایط ادراک، در ایجاد ارتباط مخاطب با محیط بسیار مؤثر است. به‌بیان‌دیگر، بهره‌گیری از این معیارها باعث ارتقای روح مکان و تجلی زیبایی تمامی فرآیند‌های موجود در یک دوره زمانی با کیفیتی خاص خواهد شد، زیرا درهم‌تنیدگی ذهنی شهروندان زمانی شکل خواهد گرفت که احساس تعلق به شهر در جای جای آن وجود داشته باشد؛ به‌گونه‌ای که مردم با این حس در فضای شهری حضور یابند و خود را شهروندی فعال در ساخت و حیات آن شهر بدانند.
رابطه متقابل انسان و محیط را می‌توان بسترساز ظهور مکان رخدادهای اجتماعی تلقی نمود. منظر فرهنگی، حاصل برآیند طبیعت، فرهنگ و تاریخ در گذر زمان، دربردارنده ارزش‌های فرهنگی-طبیعی است که تعامل میان انسان و طبیعت در طول تاریخ را نشان می‌دهد. از این‌رو، گسست رابطه انسان و محیط را می‌توان ناشی از عدم توجه کافی به منظر فرهنگی به‌عنوان عامل شکل‌دهنده ارتباط ادراکی دانست.
اهداف این مطالعه به ترتیب شامل؛ شناسایی مؤلفه‌های شکل‌دهنده منظر فرهنگی مورد مطالعه و یافتن جنبه‌های مجهول ارزش‌های ماهیتی منحصر به‌فرد این مؤلفه‌ها در منطقه انتخابی هستند.
پژوهش حاضر با پارادایم تفسیرگرایی، دارای ماهیت نظری-کاربردی بوده که با رویکرد کیفی و راهبردهای ترکیبی شامل؛ مطالعه موردی و مطالعات تاریخی تطبیقی، طراحی شده است. راهبرد نمونه‌گیری در داده‌های میدانی غیرتصادفی هدف‌دار بوده است. روش گردآوری داده‌ها در این مطالعه، به صورت میدانی (شامل مصاحبه با 13 نفر از متخصصان بر اساس اصل اشباع) و کتابخانه‌ای بوده است. یافته‌های حاصل از این فرآیند به انضمام تحلیل محتوای مستندات راهبرد مطالعه تاریخی-تطبیقی، منتج به استخراج یافته‌های پژوهش شدند.
طراحی فضای شهری بر اساس منظر فرهنگی، با ایجاد تجربه‌ای جدید از منظر شهری، در نقش یک محرک، کنش‌های اجتماعی را به همراه دارد؛ بدین معنی که زندگی اجتماعی در شهر‌ها و درهم‌تنیدگی ذهنی مردم با شهر، متأثر از مناظر فرهنگی به‌کار گرفته‌شده در مکان‌های شهری بوده که منجر به ارتقای احساس تعلق و مانایی این حس در فرآیند تغییر نسل‌ها خواهد شد. از سوی دیگر، پرداختن به کیفیات فیزیکی اثرگذار در محیط مانند؛ مقیاس، فاصله، زمان و شرایط ادراک، در ایجاد ارتباط مخاطب با محیط بسیار مؤثر است. به‌بیان‌دیگر، بهره‌گیری از این معیارها باعث ارتقای روح مکان و تجلی زیبایی تمامی فرآیند‌های موجود در یک دوره زمانی با کیفیتی خاص خواهد شد، زیرا درهم‌تنیدگی ذهنی شهروندان زمانی شکل خواهد گرفت که احساس تعلق به شهر در جای جای آن وجود داشته باشد؛ به‌گونه‌ای که مردم با این حس در فضای شهری حضور یابند و خود را شهروندی فعال در ساخت و حیات آن شهر بدانند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
معماري و شهرسازي
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
