بناهای صنعتی بهمثابه میراث فرهنگی، امروزه دستخوش تغییرات و تحولاتی شدهاند که عملاً در جهت تخریب و نابودی قرارگرفتهاند و محیطهایی که باید بهعنوان فضاهایی باارزش و سرشار از نشاط و سرزندگی در شهر به شمار آیند، امروزه به نمادی از نابسامانی شهری تبدیل گشتهاند. بنای صنعتی نهتنها مسئله کالبدی، بلکه مسائل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را نیز در برمیگیرد. کارخانه سیمان شهرری بهعنوان اولین کارخانه سیمان ایران، نهفقط یک بنای باارزش ازلحاظ معماری و تاریخی، بلکه نماد تحولی است که در معماری پهلوی اول به عرصه ظهور رسیده و قرارگیری آن در زمره معماری صنعتی ارزشی دوچندان و قابلتأملی را برای این بنا موجب میشود. در سالهای اخیر با تعطیلی کارخانه و از بین رفتن کاربری صنعتی آن، مجموعه به فراموشی سپردهشده و به سایتی متروکه تبدیل گشته است. به این منظور پژوهشی از نوع کیفی و توصیفی با روش مطالعه کتب، مقالات، اسناد و منشورهای مرتبط و بر مبنای استدلال منطقی به انجام رسیده است تا با بهرهگیری از روش تحقیق کیفی و راهبرد تحلیل محتوا و بررسی اسناد، منشورها و کنوانسیونهای حفاظت میراث فرهنگی و میراث صنعتی، ابتدا به جمعبندی ارزشهای میراث صنعتی و بر اساس آنها به تبیین و تدقیق ارزشهای موجود در کارخانه سیمان شهرری بپردازد. دستاورد پژوهش، دستهبندی و معرفی بخشی از اهم ارزشهای میراث صنعتی در کارخانه سیمان شهرری است بهگونهای که وجوه حفاظت در کارخانه سیمان شهرری را بر اساس ارزشهای عنوانشده تبیین میکند.