BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://mmi.aui.ac.ir/article-1-91-fa.html
2- دانشگاه شهید اشرفی اصفهانی ، m.aghahosseini@yahoo.com
معماری نیازمند خلاقیت است؛ و بر همین مبنا، آموزش آن نیز امری خلاقه و بسیار پیچیده بوده و نمی‌توان آن را در چارچوب‌های مشخص و از پیش تدوین‌یافته، محدود نمود. ولی با اندکی تأمل در معماری و آموزش معماری در چند دهه گذشته، مشاهده می‌شود این نحوه از آموزش در مدارس معماری با ناکامی در بسیاری از آرمانها و ایده‌آل‌های خود همراه بوده و هست. در این شرایط، حفظ حداقل‌های لازم در کیفیت آموزش معماری به‌وسیله بازنگری در محتوا و شیوه‌های آموزش، امری ضروری و اجتناب ناپذیر به‌نظر می‌رسد. بنابراین در این پژوهش، دو درس «کارگاه مصالح و ساخت» و «مصالح ساختمانی» به دلیل مشابهت در موضوع و محتوا، جهت بررسی انتخاب شده‌اند. ارتقای کیفیت آموزش این دروس، هدف اصلی از انجام این پژوهش است. در این مسیر تلاش شده است تا جهت تحقق اهداف پژوهش، از مطالعات کتابخانه‌ای و توزیع پرسش‌نامه باز و بسته بین دانشجویان و استادان مربوطه، و نیز تجربیات نگارندگان در آموزش این دروس، بهره گرفته شود. تجزیه و تحلیل اطلاعات کمّی با کمک نرم‌افزار SPSS صورت گرفته و به صورت آمار توصیفی بیان گردیده است.
نگارندگان بر این باورند که با تلفیق این دو درس در قالب یک درس نظری- کارگاهی، و با انجام اصلاحاتی در نحوه ارائه آنها، می‌توان گامی در جهت ارتقای کیفیت آموزش این دروس برداشت. از جمله نتایج آشکاری که از ارائه این درس جدید انتظار می‌رود: آشنایی نظری و سپس عملی دانشجویان با مصالح مختلف و ایجاد مهارت در استفاده از آنها برای تولید و ساخت فرم‌های متنوع، توجه به زیبایی، هندسه و درک ایستایی احجام و نیز درک نقش این مصالح و فرم‌ها در ایجاد آثار معماری. همچنین افزایش دقت دانشجویان و ایجاد حس کنجکاوی در آنها، افزایش علاقه به رشته معماری و اشتیاق برای یادگیری آن و نیز آموزش کار گروهی و کشف استعدادها و پرورش خلاقیت، از طریق انجام تمرینات خلاق در کلاس، از نتایج پنهان این درس خواهد بود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
