farsi T, Shahivandi A, Nasekhian S. The Principles of Conservation-based Organization of Historic Paths Through Benchmarking Method on Organization Experience of Iran and Other Countries (Case Study: The Organization of a Historic Roadway and Pathway in Isfahan under Status Assessment). mmi 2020; 10 (23) :83-100
URL:
http://mmi.aui.ac.ir/article-1-762-fa.html
فارسی طیبه، شاهیوندی احمد، ناسخیان شهریار. اصول ساماندهی حفاظتمبنای معابر تاریخی به روش الگوبرداری قیاسی تجارب ساماندهی ایران و سایر کشورها (مورد پژوهی: سنجش وضعیت ساماندهی یک معبر تاریخی سواره و پیاده اصفهان). نشريه علمي مرمت و معماري ايران. 1399; 10 (23) :83-100
URL: http://mmi.aui.ac.ir/article-1-762-fa.html
1- دانشجوی دکترای مرمت بنا و بافتهای تاریخی، دانشکده حفاظت و مرمت، دانشگاه هنر اصفهان ، tayebehfarsi@gmail.com
2- استادیار، دانشکده شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان
3- استادیار، دانشکده مرمت و حفاظت، دانشگاه هنر اصفهان
چکیده: (3104 مشاهده)
معابر، قویترین فضاهای شهری و استخوانبندی اصلی شهر و به تبع آن، بافت تاریخی هستند. در گذشته نیز هندسه شهر تاریخی، برگرفته از راسته بازارها و گذرها بود، اما با ورود وسایل نقلیه و به دنبال آن خیابانکشیهای شطرنجی در بافت تاریخی، هندسه ارگانیک و سلسله مراتب شبکه معابر، انسجام و ساختار بافت، در هم شکست. مسئله اصلی این پژوهش، تأمین دسترسی مطلوب در عین حفاظت از ارزشهای بافت تاریخی بوده که نیازمند تدوین چارچوب حفاظتمبنای ساماندهی معابر تاریخی است تا جوانب حفاظت از هویت تاریخی، روحیه انسانی، مسائل اجتماعی و در عین حال، تأمین دسترسی سواره را پاسخگو باشد. تجارب ساماندهی معابر تاریخی ایران نشان میدهند دغدغه اصلی، تأمین دسترسی سواره بوده است. ناکارآمدی ساماندهیهای گذشته با وجود هزینه هنگفت، این ضرورت را ایجاب مینماید تا با الگوبرداری قیاسی تجارب جهانی در این زمینه مشخص شود که اصول ساماندهی حفاظتمبنای معابر تاریخی چه هستند؟ و شباهتها و تفاوتهای ساماندهی ایران و جهان کدام هستند؟ عدم انجام چنین مطالعهای، سبب تکرار دور باطل ناکارآمدی ساماندهی معابر تاریخی و عدم حفاظت آنها میشود؛ در حالی که مطالعات نشان میدهند یکی از بیشترین عوامل رکود و متروک شدن بافت تاریخی، ناکارآمدی معابر است. تا کنون دیده نشده در زمینه ساماندهی معابر بافت تاریخی ایران با رویکرد حفاظتمبنا، مطالعات جامعی صورت پذیرند و ضعف ادبیات تحقیق در این زمینه مشهود است. این مقاله برای اولین بار، ساماندهی معابر بافت تاریخی ایران را با روش الگوبرداری قیاسی با تجارب ساماندهی سایر کشورها مقایسه نموده است. هدف پژوهش حاضر، دستیابی به اصول ساماندهی حفاظتمبنای معابر بافت تاریخی است. روش دادهاندوزی، کتابخانهای و میدانی است. نتایج نشان دادند ساماندهی معابر ایران، ناقص و فاقد برنامه و نگرش حفاظتی است. در نمونه مطالعاتی نیز ساماندهی معبر پیاده و سواره، ناقص با درجه کیفی ضعیف بود. در پایان، اصول ساماندهی حفاظتمبنای معابر بافت تاریخی و عصاره معابر تاریخی، بهعنوان چارچوب اقدامات آینده ارائه شدهاند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
مرمت