1- دانشگاه شهید بهشتی تهران ، mahdisoltani.t@gmail.com
2- دانشگاه شهید بهشتی تهران
چکیده: (2469 مشاهده)
وجوه مختلف معماری عامه مردم، در تاریخ معماری ایران کمتر شناخته شدهاند. مردم عادی، در بخش مهمی از آثار معماری زندگی میکرده و نسبت به آن آثار، ذهنیتی داشتند. آنها همچنین نسبت به پیشه معماری، روند طراحی و ساخت، معمار و حامیان و بانیان آثار معماری، باورهای مختلفی داشتند. با توجه مورخان به ذهنیت مردم گذشته نسبت به پدیدههای مختلف زندگی خود، رویکرد تاریخ ذهنیت بهعنوان یکی از شاخههای تاریخ فرهنگی، در تاریخنگاری مطرح شد و با گذشت زمان توسعه یافت. از این رویکرد تاریخنگاری، میتوان در مطالعات معماری ایران و برای شناخت ذهنیت مردم عادی نسبت به معانی مختلف معماری در گذشته بهره برد. این رویکرد بهجای توجه به کالبد معماری خواص و همچنین اندیشههای رسمی، تصورات و دیدگاههای جمعی و روزمره مردم عادی نسبت به معماری را مطالعه میکند. این رویکرد، از روشهای مختلف میانرشتهای رایج در علوم انسانی بهره میگیرد و آدابی خاص خود دارد. موضوعات و مصادیق تاریخ ذهنیت در معماری ایران، متنوع هستند. موضوعاتی چون؛ ذهنیت مردم نسبت به معماری خصوصی، نگاه آنها به معماری اسطورهای و تصور افراد از مفهوم آبادانی، در حیطه موضوعی این رویکرد هستند. این رویکرد با نگاه خاص خود، برای شناخت، از همه منابع تاریخی مرتبط بهره میگیرد؛ با این حال، برخی از منابع چون؛ ادب منظوم عامیانه، قصههای عوام، سفرنامهها، زندگینامهها، منابع شفاهی و تصویری و اشیای مربوط به معماری، بهتر و بیشتر راه را برای مورخ تاریخ ذهنیت در معماری میگشایند. هدف از این مقاله، بررسی مفاهیم اصلی رویکرد تاریخ ذهنیت در معماری و شناخت آداب و روشهای رایج و موضوعات و مصادیق آن و معرفی موضوعی منابع اصلی رویکرد است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
معماري و شهرسازي