1- دانشگاه هنر اصفهان. دانشکده حفاظت و مرمت
2- دانشگاه هنر اصفهان، دانشکده حفاظت و مرمت ، Iravanline@aui.ac.ir
3- دانشکدۀ هنرهای کاربردی دانشگاه هنر اسلامی تبریز
4- دانشگاه هنر اصفهان، دانشکده حفاظت و مرمت
5- دانشکده علوم جغرافیایی و برنامه ریزی، دانشگاه اصفهان
چکیده: (385 مشاهده)
بررسی قبور، سنن و شیوههای تدفین، جهت شناخت و آگاهی از فرهنگ، اعتقادات و عملکردهای یک جامعه را میتوان، یکی از منابع و روشهای اصلی در رابطه با شناخت جنبههای فرهنگی و اعتقادی در ادوار گوناگون دانست. در بسیاری از موارد باستانشناسان توانستهاند با بررسی و شناخت قبور به بازیابی و شناخت یک دوره و یا یک جامعه دست یابند. زندگی نانوشته زوایای پنهان مردمان باستان را گاها میتوان از روی مطالعه قبور که به نوعی با اعتقادات و آیینهای آنان در ارتباط است، بازگو نمود. روشهای تدفین در هر دوره، فرهنگ و جامعه، بازتابی از اعتقادات و باورهای آنان بوده است. در این میان مردمان فرهنگ بلخی- مروی نیز از این قائده مستثنی نبوده و سنتهای تدفینی مخصوص به خود را داشتهاند و اقدام به دفن مردگان نمودهاند. مساله این پژوهش مشخص نمودن گونهها و شیوههای تدفین مرتبط با فرهنگ بلخی- مروی است. بر این اساس سوالات به شرح ذیل مطرح شده است: 1- تدفینهای فرهنگ بلخی- مروی در قالب چند گونه قابل معرفی است؟ 2-تدفینهای فرهنگ بلخی- مروی در چه مناطقی شناسایی شده است؟ 3- پراکنش تدفینهای فرهنگ بلخی- مروی به چه شکل قابل تبیین و تحلیل میباشند؟ روش پژوهش به شکل توصیفی و مطالعات کتابخانهای است. نتایج پژوهش بیانگر این است که تدفینهای فرهنگ بلخی- مروی در قالب پنج گونه: شبهسردابهای، گودالی، صندوقی، آرامگاهی و گورخمره میباشند که از استقرارهایی در کشورهای ترکمنستان، ازبکستان و ایران شناسایی شده است. همچنین بین انواع گونههای تدفین و ساختار طبقات اجتماعی در فرهنگ بلخی- مروی ارتباط مستقیم و معناداری مشاهده میشود.
شمارهی مقاله: 169
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
مرمت