logo
شماره هاي اتي                   برگشت به فهرست مقالات | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- دانشگاه هنر اصفهان. دانشکده حفاظت و مرمت
2- دانشگاه هنر اصفهان، دانشکده حفاظت و مرمت ، Iravanline@aui.ac.ir
3- دانشکدۀ هنرهای کاربردی دانشگاه هنر اسلامی تبریز
4- دانشگاه هنر اصفهان، دانشکده حفاظت و مرمت
5- دانشکده علوم جغرافیایی و برنامه ریزی، دانشگاه اصفهان
چکیده:   (385 مشاهده)
بررسی قبور، سنن و شیوه­های تدفین، جهت شناخت و آگاهی از فرهنگ، اعتقادات و عملکردهای یک جامعه را می­توان، یکی از منابع و روش­های اصلی در رابطه با شناخت جنبه­های فرهنگی و اعتقادی در ادوار گوناگون دانست. در بسیاری از موارد باستان­شناسان توانسته­اند با بررسی و شناخت قبور به بازیابی و شناخت یک دوره و یا یک جامعه دست یابند. زندگی نانوشته زوایای پنهان مردمان باستان را گاها می­توان از روی مطالعه قبور که به نوعی با اعتقادات و آیین­های آنان در ارتباط است، بازگو نمود. روش­های تدفین در هر دوره، فرهنگ و جامعه­، بازتابی از اعتقادات و باورهای آنان بوده است. در این میان مردمان فرهنگ بلخی- مروی نیز از این قائده مستثنی نبوده و سنت­های تدفینی مخصوص به خود را داشته­اند و اقدام به دفن مردگان نموده­اند. مساله این پژوهش مشخص نمودن گونه­ها و شیوه­های تدفین مرتبط با فرهنگ بلخی- مروی است. بر این اساس سوالات به شرح ذیل مطرح شده است: 1- تدفین­های فرهنگ بلخی- مروی در قالب چند گونه قابل معرفی است؟ 2-تدفین­های فرهنگ بلخی- مروی در چه مناطقی شناسایی شده است؟ 3- پراکنش تدفین­های فرهنگ بلخی- مروی به چه شکل قابل تبیین و تحلیل می­باشند؟ روش پژوهش به شکل توصیفی  و مطالعات کتابخانه­ای است. نتایج پژوهش بیانگر این است که تدفین­های فرهنگ بلخی- مروی در قالب پنج گونه: شبه­سردابه­ای، گودالی، صندوقی، آرامگاهی و گورخمره می­باشند که از استقرارهایی در کشورهای ترکمنستان، ازبکستان و ایران شناسایی شده است. همچنین بین انواع گونه­های تدفین و ساختار طبقات اجتماعی در فرهنگ بلخی- مروی ارتباط مستقیم و معناداری مشاهده می­شود.
 
شماره‌ی مقاله: 169
     
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: مرمت

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.