شماره هاي اتي
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
فاطمه نوروزی* 
1، سیده زینب عمادیان رضوی2 ، لیلا موسوی2 ، فاطمه اکرمی2
1، سیده زینب عمادیان رضوی2 ، لیلا موسوی2 ، فاطمه اکرمی2
1- دانشگاه یزد ، fatemehnorouzi94@yahoo.com
2- دانشگاه یزد
2- دانشگاه یزد
چکیده: (611 مشاهده)
تعیین محدوده آسایش حرارتی در فضای باز پیچیده بوده و از آنجاکه وجود آسایش حرارتی بر حضور بیشتر افراد در فضای باز کمک می‌کند، امری مهم است. در پژوهش حاضر سعی شده است محدود آسایش حرارتی افراد در فضای باز بناهای سنتی و احیا شده، در اقلیم گرم و خشک شهر یزد تعیین گردد. به این منظور در پنج حیاط مرکزی از مجموعه دانشکده هنر و معماری شهر یزد به‌عنوان بناهایی که از کاربری مسکونی به آموزشی تغییر کاربری داده‌اند، یک پایش میدانی در فصل گرم سال انجام شده، که شامل اندازه‌گیری اطلاعات اقلیمی همزمان با تکمیل 389 پرسشنامه آسایش حرارتی توسط دانشجویان دانشکده بوده است؛ سپس به‌کمک نرم‌افزار Ray Man و SPSS اطلاعات به‌دست آمده تحلیل و پس از بررسی نمودارهای رگرسیون خطی، محدوده آسایش حرارتی برای افراد در حیاط‌‌های مرکزی دانشکده به‌عنوان یک خرد اقلیم در منطقه گرم و خشک شهر یزد بین بازه 28-16/5 درجه سانتی گراد براساس شاخص دمای معادل فیزیولوژیک (PET) به‌دست آمد و به‌علت اینکه ترکیب عوامل اقلیمی و جغرافیایی برای هر منطقه‌ی خاص منجربه درک متفاوت از شرایط آسایش حرارتی برای افراد آن جامعه خواهد شد، این بازه آسایش با محدوده‌‌های آسایش در مناطق دیگر که در پژوهش‌های متعدد تعیین گردیده است، متفاوت می‌‌باشد. از مقایسه حیاط‌‌های مورد مطالعه نیز چنین برآمد که هرچه حیاط دارای نسبت ارتفاع به عرض بیشتر و محصورتر باشد، میزان دریافت سایه و درنهایت آسایش حرارتی در طول شبانه روز برای ایام گرم سال بیشتر خواهد بود.
شماره‌ی مقاله: 116
واژه‌های کلیدی: آسایش حرارتی، اقلیم گرم و خشک، حیاط مرکزی، ساختمان آموزشی، شاخص دمای معادل فیزیولوژیک (PET).
نوع مطالعه: مطالعه موردي |
موضوع مقاله:
معماري و شهرسازي
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
