هنر رسمیبندی یکی از الگوهای شاخص و اصیل در معماری سنتی است که زمینه را برای پوشش طاق فراهم میکند. این هنر بومی، نمادی از تسلط معماران ایرانی به علم هندسه محسوب میشود. برخلاف سایر تزئینات هندسیِ معماری ازجمله یزدیبندی، مقرنس و کاسهسازی، رسمیبندی به زمینه دقیق و منظمی نیاز دارد. هرچند زمینههای مناسب برای اجرای رسمیبندی بهطور تجربی با آمادهسازی زمینه از طریق تغییرات در پای کار مهیا میشدهاند، ولی نقاط ابهامی در تناسب ابعادی زمینه کار و نوع رسمی متناسب وجود داشته و راهکارهای ارائهشده خالی از اشکال نیست.
در این مقاله که بهطور خاص به زمینه رسمیهای برگرفته از دایره محیطی پرداخته شده، ابتدا پیشینه رابطه ریاضیدانان با معماران و نقش هندسه در معماری موردبررسی قرار گرفته و سپس، با ارائه تعریف و جایگاه رسمیبندی و آرای صاحبنظران، به نحوه شکلگیری انواع رسمی در دایره محیطی و تحلیل آن پرداخته شده است. تعیین نمودار فراوانی هر یک از رسمیبندیها، استخراج تناسب ابعادی زمینههای رسمیبندی، تبیین نظام هندسی و روابط ریاضی بین آنها از یافتههای این مقاله است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |