فصلنامه علمی مرمت و معماری ایران
شماره هاي اتي
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
سمیه حسنی صالح1 
، ایرج اعتصام*2 ، حسین ذبیحی1 ، محمدجواد مهدوی نژاد3
، ایرج اعتصام*2 ، حسین ذبیحی1 ، محمدجواد مهدوی نژاد3
1- گروه معماری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی
2- گروه معماری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی ،i.etessam@srbiau.ac.ir
3- دانشگاه تربیت مدرس
2- گروه معماری، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی ،
3- دانشگاه تربیت مدرس
چکیده: (2 مشاهده)
در فرآیند طراحی معماری، انتخاب فرم بنا یکی از مهمترین چالشها و تحت تأثیر سه ویژگی کلیدی زیبایی، سودمندی و نوآوری است؛ سودمندی و نوآوری به قوانین نسبتاً روشنی متکی هستند اما زیبایی به دلیل عدم قطعیت ذاتی آن، همواره با تردید همراه است. این ابهام باعث تاثیر سلیقههای شخصی و موضوعاتی خارج از سیستم هنر بر قضاوت و ارزیابی آثار معماری میشود. لومان در اَبَر نظریه خود، زیبایی را عامل کلیدی در ارتباط «سیستم اجتماعی هنر» با محیط و سایر سیستمها معرفی کرده است و به این وسیله سعی نموده از تسلط سایر سیستمها بر سیستم هنر جلوگیری نماید.
پرسش اصلی: چگونه میتوان ابهامات ناشی از عدم قطعیت زیبایی را در ارزیابی آثار معماری کاهش داد؟
هدف: مهار عدم قطعیت ارزیابی آثار معماری با استفاده از مدلی برگرفته از دیدگاه «سیستمهای اجتماعی» لومان و تفکر فازی
روش: دیدگاه لومان در خصوص ارتباط خودآفرین (اتوپوئسیس) مبنای استخراج معیارهای ارزیابی فرم بنا قرار گرفته و با استفاده از «روش سنجش روابط درونی» ارتباطات و تأثیرات میان معیارها بررسی و برای تعیین اوزان معیارها از «فرایند تحلیل شبکهای فازی» استفاده شده و چهار بنای یادمانی از بناهای معماری معاصر ایران بر پایه این ساختار مورد اریابی قرار گرفته است.
نتایج: یافتههای حاصل از مدلFANP[i] در بررسی چهار بنای یادمانی حاکی از آن بود که آرامگاه خیام با کسب وزن قطعی 363/0 از دیدگاه چارچوب ارتباطی مورد نظر موفق عمل نموده است. این بنا با ویژگیهایی مانند ارزش، شکل، مصالح، رنگ و انسجام فرمی، نمایانگر تلفیق موفق معماری سنتی و مدرن ایرانی است. بنابراین فرایند شبکهای فازی بر مبنای دیدگاه لومان میتواند در انتخاب فرمهای برتر کارآمد عمل نماید، اما با افزایش معیارها و مقایسات زوجی، زمانبر و نیازمند تسهیلگر نرمافزاری است. استفاده از این روش میتواند از تاثیر سلائق شخصی در ارزیابی آثار معماری بکاهد و ثبات بیشتری در ارزیابیها ایجاد نماید.
پرسش اصلی: چگونه میتوان ابهامات ناشی از عدم قطعیت زیبایی را در ارزیابی آثار معماری کاهش داد؟
هدف: مهار عدم قطعیت ارزیابی آثار معماری با استفاده از مدلی برگرفته از دیدگاه «سیستمهای اجتماعی» لومان و تفکر فازی
روش: دیدگاه لومان در خصوص ارتباط خودآفرین (اتوپوئسیس) مبنای استخراج معیارهای ارزیابی فرم بنا قرار گرفته و با استفاده از «روش سنجش روابط درونی» ارتباطات و تأثیرات میان معیارها بررسی و برای تعیین اوزان معیارها از «فرایند تحلیل شبکهای فازی» استفاده شده و چهار بنای یادمانی از بناهای معماری معاصر ایران بر پایه این ساختار مورد اریابی قرار گرفته است.
نتایج: یافتههای حاصل از مدلFANP[i] در بررسی چهار بنای یادمانی حاکی از آن بود که آرامگاه خیام با کسب وزن قطعی 363/0 از دیدگاه چارچوب ارتباطی مورد نظر موفق عمل نموده است. این بنا با ویژگیهایی مانند ارزش، شکل، مصالح، رنگ و انسجام فرمی، نمایانگر تلفیق موفق معماری سنتی و مدرن ایرانی است. بنابراین فرایند شبکهای فازی بر مبنای دیدگاه لومان میتواند در انتخاب فرمهای برتر کارآمد عمل نماید، اما با افزایش معیارها و مقایسات زوجی، زمانبر و نیازمند تسهیلگر نرمافزاری است. استفاده از این روش میتواند از تاثیر سلائق شخصی در ارزیابی آثار معماری بکاهد و ثبات بیشتری در ارزیابیها ایجاد نماید.
[i] Fuzzy Analytical Network Process
[i] Fuzzy Analytical Network Process
شمارهی مقاله: 189
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
معماري و شهرسازي
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |