فضاهای مذهبی به خصوص مساجددر دوره اسلامی ازاهمیتبسزاییبرخوردارند.فضاهای ورودی به عنوان اولین جزء میتوانند نشانگر مفاهیم و ارزشهای معماری آن فضا باشند، لذا ورودی ها به لحاظ داشتن نقش کالبدی، کارکردی و انتقال دهنده مفاهیم و معانی حایز اهمیت هستند. این دیدگاه که اعتقاداتوارزشهایحاکمبرجامعه،بهبروزنوآوریهاییدرمعماریمنجرمیشود،بیشازهمهدرنظام کالبدیوفضاییمساجدمجالبروزیافته است که یکی از مهمترین اجزا آنها ورودی می باشد.پرسش پژوهش حاضر چگونگی قرارگیری محل، شکل و مسیر ورودیها و چگونگی ارتباط ورودیها با مکان و موقعیت آنها است. این پژوهش درپی یافتن نحوه انتظام ورودی مساجد، براساس تفاوتهای کالبدی، مسیر و جهت ورودی در دوره قاجاریه در شهرشیراز می باشد. ورودی این مساجد در طول تاریخ دچار دگرگونیهای فراوانی شده است که با توجه به در دسترس نبودن اطلاعات، ملاک بررسی، وضعیت کنونی آنهاست. روشتحقیقاینپژوهش توصیفی_ تحلیلی استکهبهتحلیلفضاهایطراحیشدهبرایورودیهامساجد قاجار شیراز پرداخته شده است. این مقاله ابتدا به مطالعه و بررسی شکلگیری ورودی در این مساجد پرداخته و سپس با برداشت میدانی و استفاده از نقشههای موجود، ورودی مساجد قاجار شیراز را از دیدگاههای اجزای تشکیل دهنده، محور ورودی، نحوه ورود، تزیینات ورودی، تناسبات نما، تناسبات پلان، الگوی ورودی و محل قرارگیری ورودی مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است و در نهایت به دسته بندی ساختاری – فضایی آنها پرداخته است.
