1- دانشگاه هنر اصفهان ، p_nagh@yahoo.com
2- دانشگاه هنر تهران
چکیده: (8150 مشاهده)
معماری بومی در دهههای اخیر بیش از گذشته مورد توجه محافل معماری قرار گرفته است. یافتن یک ویژگی مشترک که دربرگیرنده همه گونههای تاریخی و جغرافیایی معماری بومی باشد، در شناخت بهتر این معماری راهگشا خواهد بود. از طرفی زمینه و زمینهگرایی در معماری دارای ابعاد گوناگونی است و هر معماری، به میزانی از ویژگی زمینهگرایی بهره برده است؛ بررسی این ویژگی در معماری بومی اساس این پژوهش بوده و پرسش اصلی این است نسبت زمینهگرایی و معماری بومی در ابعاد مختلف زمینه چگونه است؟ در این مقاله با استفاده از روش تحقیق تحلیلی - توصیفی، تعاریف و ویژگیهای معماری بومی از دیدگاه صاحبنظران این حوزه مورد واکاوی قرار گرفته و هریک از این موارد به طور مشخص، با رویکرد زمینهگرایی و ابعاد زمینه، بازبینی شدهاند تا از این طریق نسبت معماری بومی با زمینهگرایی مشخص شود. نتایج تحلیل منابع مکتوب در این پژوهش، در خصوص معماری بومی نشان میدهد توجه به ابعاد گوناگون زمینه در این معماری را میتوان به عنوان یک ویژگی آشکار در همه نظرات گردآوریشده دانست. هرچند باید گفت این ویژگی نسبی است و صرفاً در مقام مقایسه با معماری رسمی - که از آن به عنوان نقطه مقابل معماری بومی یاد میگردد - میتوان میزان این ویژگی را مورد سنجش قرار داد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
معماري و شهرسازي