1- دانشگاه ازاد اسلامی واحد لاهیجان ، mah_delshad@yahoo.com
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین
چکیده: (20 مشاهده)
ظهور طرحهای معماری معاصر که اغلب از بافت تاریخی شهر جدا شدهاند، نگرانیهایی را در مورد از دست دادن احتمالی اصالت و حس مکان ایجاد کرده و فقدان راهبردهای هویتساز در طراحی این ساختارهای مدرن، خطر گسستن تداوم روایت فرهنگی و فرسایش بافت اجتماعی را به دنبال دارد. خانههای تاریخی با ویژگیهای متافیزیکی و شهودی متمایز خود، مظهر میراث ملموس و ناملموس غنی هر منطقه است و شهرنشینی سریع و تقاضا برای ساختار های معاصر، تهدید مهمی در مقابل حفظ این گنجینه های تاریخی- فرهنگی ایجاد می نماید. از این رو پژوهش حاضر در پی آن است که ضمن شناسایی و بازتفسیر طرحواره های خانه های تاریخی لاهیجان، به شاخص ها و راهبردهایی دست یابد که ضامن هویت سازی و تقویت یکپارچگی ساختارهای معاصر در زمینه تاریخی خود باشد. مقاله حاضر به لحاظ هدف توسعه ای -کاربردی و از لحاظ روش شناسی توصیفی-تحلیلی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و بررسی های میدانی می باشد. جهت تایید روابط و آزمون فرضیات، داده های مرحله میدانی مستخرج از پرسشنامه محقق ساخته، با حجم نمونه 80 نفراز ساکنان و متخصصین و اساتید دانشگاه در شهر لاهیجان بوده و جهت تجزیه و تحلیل نیز از نرم افزار pls بهره گرفته شده است. براساس یافته های پژوهش، معناداری رابطه مولفه های مستخرج در گونه شناسی معنایی-کالبدی خانه های تاریخی لاهیجان با ترتیب اثر طرحواره های (اقلیمی، سبک زندگی، عملکردی و محرمیت) و تداوم هویت در بافت تاریخی منطقه مورد تایید قرار گرفت. به طورکلی این مطالعه نشان می دهد که کیفیت ارتباط میان اجزا در طرحواره عملکردی، عرصه بندی فضایی در طرحواره محرمیت، معیار فرهنگی در طرحواره سبک زندگی و تناسبات و ترکیب عناصر در طرحواره اقلیمی از مهم ترین جنبه هایی است که در طراحی معماری معاصر در بافت تاریخی لاهیجان باید مورد توجه قرار گیرد تا به توان به تقویت پایداری فرهنگی محیط شهری و تداوم هویت منحصربه فرد لاهیجان برای نسلهای آینده دست یافت.
شمارهی مقاله: 156
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
معماري و شهرسازي