تأمین رضایت گردشگران باعث بهرهمندی مقصد گردشگری از منابع حاصل از حوزههای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی شده و در نتیجه، چرخۀ تکاملی و سیکل فزایندهای ایجاد خواهد شد که موجب توسعه پایدار گردشگری خواهد شد. مدیران با استفاده از این اطلاعات، میتوانند ویژگیها را اولویتبندی کرده و منابع را به شیوهای اثربخش و کارا در جهت افزایش کلی رضایت اختصاص دهند. لذا هدف از انجام این پژوهش، سنجش میزان رضایتمندی گردشگران از تجربۀ بازدید بنای تاریخی عالیقاپو است. برای پاسخ به این سؤال که کدامیک از عوامل اثر بیشتری در میزان رضایتمندی گردشگران داشته و آیا این میزان رضایت در بین گردشگران داخلی تفاوتی داشته یا خیر، اولویتبندی میزان رضایتمندی در ابعاد متفاوت، حملونقل و دسترسی، دانش و برخورد کارکنان، کیفیت و امکانات محیطی، معماری و جذابیت تاریخی بنا، محل استقرار و فضای پیرامونی بنا، تمایل به بازدید مجدد بنا و سطح رضایتمندی گردشگران داخلی و خارجی موردبررسی قرار گرفت. پژوهش حاضر بر اساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت و روش توصیفیتحلیلی است و برای گردآوری اطلاعات از روشهای کتابخانهای و میدانی مبتنی بر پرسشنامه استفادهشده است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران به تعداد 268 نفر مشخص گردید. ابزار اصلی گردآوری دادهها، پرسشنامۀ محقق ساختهای با 42 متغیر است که پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به میزان 74/0 تأیید قرار گرفت. برای پاسخگویی به فرضیات پژوهش، دادههای جمعآوریشده با استفاده از آزمون T تک نمونهای، T زوجی، آزمون فریدمن و کای اسکوئر در نرمافزار SPSS تحلیل شد. طبق یافتهها بالاترین سطح رضایت مربوط به متغیر برخورد و دانش کارکنان و پس از آن معماری و جذابیتهای تاریخی بناست. رضایت از محل استقرار و فضای پیرامونی، حملونقل و دسترسی و سرانجام کیفیت محیطی و امکانات داخلی در مرتبههای بعدی قرار میگیرند. رضایت گردشگران خارجی در همۀ گزینهها از رضایت گردشگران داخلی پایینتر بوده است
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |