سال 11، شماره 25 - ( بهار 1400 )                   جلد 11 شماره 25 صفحات 14-1 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ، m_hadadian@yahoo.com
2- دانشگاه آزاد اسلامی
3- دانشگاه هنرهای زیبای درسدن-آلمان
4- دانشگاه ییل
چکیده:   (2214 مشاهده)
چکیده
مشخصات فنی همچون مواد و مصالح مورد استفاده در ساخت ویترین‌های نمایش و ابعاد و اندازه‌ آنها ضمن آنکه اهمیت زیادی به لحاظ کیفیت نمایش و معرفی آثار و همچنین جذب مخاطب دارند، می‌توانند کیفیت هوای داخل ویترین و شرایط حفاظت و نگهداری آثار موجود در آن را نیز تحت تأثیر قرار دهند. این مقاله درصدد است با استفاده از نتایج سنجش و پایش‌های محیطی لازم، تأثیر مشخصات فنی ویترین‌های موزه‌ای در 6 موزه در شهرهای تهران، برلین و بمبئی را بر روی کیفیت هوای درون آنها به لحاظ ترکیب شیمیایی و پتانسیل خورندگی بررسی نماید. 
طی طرح تحقیقاتی مربوطه، ضمن بررسی مواد و مصالح به‌کاررفته در ویترین‌ها، سرعت تبادل هوا با روش ردیابی گاز دی‌اکسید کربن، غلظت گازهای آلاینده‌ داخلی و خارجی (گازهای ناشی از مواد و مصالح ویترین) با نمونه‌گیری غیرفعال، با استفاده از تیوب‌های پالمس و آنالیز نمونه‌ها با روش‌های کروماتوگرافی IC، HPLC و اسپکتروفتومتری ماورای بنفش انجام شد. همچنین، پتانسیل خورندگی فضای داخل ویترین‌ها با بررسی کوپن‌های فلزی مس، نقره و سرب، مورد ارزیابی قرار گرفت.   
نتایج مطالعات نشان می‌دهند که استفاده از برخی مواد مصنوعی یا طبیعی در ساخت ویترین‌های نمایش حتی با انتشار کم گازهای اسیدی اسید استیک و اسید فرمیک، و فرمالدیید هم می‌تواند در ویترین‌های کاملاً بسته با سرعت تبادل هوای پایین در طول زمان، موجب افزایش غلظت آلاینده‌ها و آسیب به آثار شود. از سوی دیگر، ابعاد ویترین نیز ارتباط عکس با غلظت آلاینده‌های گازی دارند؛ به این ترتیب که در شرایط مشابه، ویترین‌های با ابعاد بزرگ‌تر، غلظت کمتری از آلاینده‌ها را نشان می‌دهند. لذا انتخاب مواد، سرعت تبادل هوای مناسب ویترین و همچنین شرایط ریزاقلیم مجموعاً با هم، نقش مهمی در کیفیت شرایط محیطی داخل ویترین دارند که به تبع آن، کیفیت حفاظت و نگهداری‌ از آثار به نمایش درآمده را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهند.
شماره‌ی مقاله: 1
متن کامل [PDF 1191 kb]   (665 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: مرمت

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.