1- عضو هیات علمی دانشگاه یاسوج ، alisadeghi@yu.ac.ir
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال
چکیده: (27 مشاهده)
یک بخش از یک شهر، که در آن ساختمانها؛ بناها و آثار ارزشمند معماری و تاریخی وجود دارد، به عنوان یک بافت تاریخی و میراث فرهنگی شناخته میشود. این مناطق در اکثر کشورها تحت حمایت قرار گرفته و حفاظت و نگهداری میشوند. معمولاً این مناطق دارای اهمیت تاریخی و فرهنگی بالایی هستند و حفظ و احیای آنها اهمیت زیادی دارد. هنگام بازسازی و نوسازی این مناطق، رعایت اصول و استانداردهای حفاظت از میراث فرهنگی امری ضروری است تا هویت و فرهنگ تاریخی آنها حفظ شود. یکی اهداف اصلی این پژوهش، بازخوانی و بررسی عوامل مؤثر در طراحی در محدودههای ارزشمند تاریخی به منظور حفظ هویت بافتهای تاریخی میباشد. این فرضیه مطرح است که عناصر کلی طراحی میانافزا از جمله "عناصر هویتی-معنایی"، "عناصر عملکردی"، "عناصر کالبدی" و "عناصر زیستمحیطی" تأثیر مثبتی بر حفظ هویت کالبدی آثار تاریخی دارد. این تحقیق با همکاری متخصصین و بررسی گستردهای از این عوامل، سعی دارد تا اهمیت حفظ و تقویت هویت کالبدی بافتهای تاریخی از طریق روشهای طراحی میانافزا را مورد بررسی قرار دهد. این بحث میتواند به شدت به تقویت هویت کالبدی بافتهای تاریخی و درک بهتر از عوامل تأثیرگذار بر آن کمک کند. روش تحقیق پژوهش حاضر ترکیبی از روشهای توصیفی-تحلیلی و پیمایشی است. در مرحله اول، با بررسی جامع ادبیات تحقیق، مولفههای مؤثر بر طراحی میانافزا به طور دقیق مورد بررسی قرار گرفت و سپس با تشکیل مدل نظری پژوهش برای بررسی فرضیه تحقیق، جامعهآماری از متخصصین حوزه معماری، مرمت و شهرسازی انتخاب و آنالیز دادهها به روش معادلات ساختاری و با استفاده از ابزار پرسشنامه برای جمعآوری دادهها بهره گرفته شده است. به طور کلی، این نتایج نشان میدهد که همه این مؤلفهها (هویتی-معنایی، عملکردی، کالبدی-محیطی و زیست-محیطی) به طور مثبت بر طراحی میانافزا تأثیر میگذارند و طراحی میانافزا نیز به نوبه خود بر حفظ هویت معماری بناهای تاریخی تأثیر مثبت دارد.
شمارهی مقاله: 186
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
معماري و شهرسازي