بیش از چهار دهه از آغاز آموزش دانشگاهیِ رشتۀ مرمت بناهای تاریخی در ایران می‌گذرد. این رشتۀ تحصیلی به منظور تأمین نیروی انسانی آموزش‌دیده و کارشناسان مورد نیاز سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری تأسیس گردیده است. از آنجا که پاسخ‌گویی به نیاز بازار کار یکی از اهداف اصلی برنامه‌درسی و آموزشی است، هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی وضعیت توانایی‌های دانش‌آموختگان رشتۀ مرمت، از دیدگاه خبرگان این رشته (اساتید، مشاوران و پیمانکاران و مدیران)، بر اساس مولفه‌های دانش، بینش، مهارت و صلاحیت است. برای نیل به این هدف، پس از بررسی ادبیات تحقیق، به تدوین چهارچوب نظری موضوع پرداخته شده، سپس با توجه به چهار مؤلفۀ دانش، بینش، مهارت و صلاحیت، پرسشنامه‌ای سی و پنج سؤالی، به کمک روش پژوهش دلفی، تهیه گردید. به منظور جمع‌آوری داده‌ها، این پرسشنامه، پس از اطمینان از روایی و پایایی، توسط سه گروه از خبرگان رشتۀ مرمت، یعنی اساتید، مشاوران و پیمانکاران، و مدیران سازمانی پاسخ داده شد. داده‌های بدست آمده با توجه به سؤالات تحقیق، از دو جنبۀ آمار‌توصیفی و آمار‌استنباطی تجزیه و تحلیل گردید. در آمار‌استنباطی از آزمون t تک نمونه‌ای برای بررسی میانگین نمرات هر مؤلفه استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده، دانش‌آموختگان رشتۀ مرمت بر اساس مؤلفۀ دانش بالاتر از سطح متوسط، در مؤلفۀ نگرش در حد متوسط و برای مؤلفه‌های مهارت و صلاحیت پایین تر از سطح متوسط ارزیابی شدند. در جمع‌بندی بحث، دلایل این نقاط قوت و ضعف و پیشنهادهایی کاربردی برای اصلاح وضع موجود آورده شده است.